| HSV | SV |
| Loof de HEERE, mijn ziel, en al wat in mij is, Zijn heilige Naam. Loof de HEERE, mijn ziel, en vergeet niet een van Zijn weldaden. | Een psalm van David. Loof den HEERE, mijn ziel, en al wat binnen in mij is, Zijn heiligen Naam. Loof den HEERE, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden. |
| andere vertalingen |
Het doel van ons leven is God eren. Bij een dergelijk leven hoort een christen die Hem liefheeft en Hem wil dienen. Het is daarbij dan ook prachtig dat we Hem kunnen en mogen loven! Bijvoorbeeld met onze stem en met muziek. Zowel in het Oude als Nieuwe Testament wordt gesproken over loven en prijzen.
Een gelovige kan God prijzen zonder aansporing; zijn of haar leven is zo vervuld van Gods Geest dat deze gelovige helemaal geen aansporing nodig heeft:
En wordt niet dronken in wijn, waarin overdaad is, maar wordt vervuld met den Geest; Sprekende onder elkander met psalmen, en lofzangen, en geestelijke liederen, zingende en psalmende den Heere in uw hart; Dankende te allen tijd over alle dingen God en den Vader, in den Naam van onzen Heere Jezus Christus (Efeze 5:18-20, SV)
Maar het kan ook zijn dat een christen aansporing nodig heeft zoals in de vechtverzen van deze week. David spoort zichzelf aan om God te loven (vers 1, 2 en 22)
Het doel van lofprijzing is altijd God; wanneer het gaat om onszelf of een ander, doen we God tekort. David spreekt over al wat binnen in mij is; wat inhoudt dat heel ons ik mee mag doen; niet alleen de tong, maar met alles wat in ons vermogen ligt. Prijs Hem!
